Yıl sonu içeriklerinin “nostaljik” ya da “başarı odaklı” olması gerekmiyor. #chroniclebuzzy, yıl boyunca üretilen işleri, deneyimleri ve kafa yormuşlukları topluca değerlendiren kişisel bir yıllık. Akademik gündemler, projeler, kaygılar ve küçük zaferler arasında kaybolan üretim hafızasını yeniden kurmak için bir yöntem. Bazen bir içerik serisi, bazen sadece zihinsel bir toparlama alanı. Ne olursa olsun: kendine not.
2022 benim için zor bir yıldı. Kişisel nedenlerle, işyeri ve sosyal çevre kaynaklı mental sağlık sorunlarıyla uğraştım. O yılın ardından, 2023’e dair en güçlü motivasyonum, yeniden araştırmaya dönmek ve kendi sözümü üretmekti. Bu geri dönüşün izini sadece akademik çıktılarla değil, aynı zamanda kişisel hafıza kayıtlarıyla da tutmak istedim.
Instagram’ı düzenli kullanan biri değilim. O yüzden yıl boyunca ürettiğim içerikleri, katıldığım etkinlikleri ve geriye dönüp bakınca kıymetli olduğunu düşündüğüm her türlü emeği tek bir yerde biriktirmek istedim. Çünkü yıl içinde o kadar çok parçaya bölünüyoruz ki, aralık ayı geldiğinde elimizdeki toplam bize hiçbir şey yapmamışız gibi hissettirebiliyor. Bu hisse karşı geliştirdiğim bir #chroniclebuzzy postları.
Bu içerikler birer vaka listesi değil sadece. Katıldığım bir sunumun aslında uzun vadeli bir kariyer hedefini nasıl karşıladığını, bir yazıyla nasıl cebelleştiğimi ya da bir işin arka planında yaşadığım kişisel motivasyon değişimlerini de yazdım.
Bunu yaparken de ne bir içerik takvimi ne de bir metrik hedefi vardı önümde. #chroniclebuzzy, yıl sonuna ait basit ama motive edici kişisel bir rapor.
